Jarig en verhuisd
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Mark
09 Mei 2013 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Hallo beste mensen,
Het is nu al weer een maand (!) geleden dat ik mijn laatste verslag schreef, dus leek het me een goed idee om maar eens een nieuwe te maken, haha.
Een paar dagen nadat ik mijn laatste verslag schreef (11 april), kwamen mijn ouders op bezoek. Ik was toen bijna jarig en daarom kwamen ze naar Londen. Nog voordat ze hier kwamen hadden ze aan mij gevraagd of het een goed idee was om een hotel bij Wembley te boeken. Dat is het eigenlijk niet, want Wembley licht in zone 4 (verder dan ik met de Tube ga), dus hebben ze een hotel ik zone 2 geboekt. Ik moet eerst nog werken toen ze op Heathrow aankwamen, maar ik heb ‘s avonds met ze afgesproken. Alleen moesten ze eerst nog uitvogelen hoe hun Oyster kaart precies werkte. Ze hadden nog maar 2 pond er op staan, dus moesten de kaarten worden opgewaardeerd. Mijn vader heeft thuis nog een Tube map van 1978(!), waarbij de Jubilee line nog naar Charing Cross (platform is er nog steeds, maar wordt niet meer gebruikt) eindigde. Niet echt bruikbaar, maar wel leuk. Daarna zijn we naar het centrum gegaan, langs de Elizabeth Tower (iedereen zegt Big Ben, maar dat is de bel) geweest en daarna doorgelopen naar Trafalgar Square. We gingen eten bij Wagamama, een Japans restaurant waar je heel lekker kan eten. Na een tijdje waren we klaar en gingen we nog een biertje drinken in een pub. Toen was het ook alweer half twaalf en gingen we weer terug. Het hotel waar mijn ouders verbleven licht vlak bij ons appartement, dus gingen mijn ouders nog even mij naar mijn station en hebben we elkaar gedag gezegd.
12 april was ik jarig. Het was wel een vrijdag dus ik ging gewoon naar mijn werk. Als ik niet wil werken, dan moet ik dat melden bij de Hanze en dat vinden ze niet zo leuk en daardoor duurt het ook langer voordat ik klaar ben (ik wil nadat ik mijn 100 werkdagen heb afgerond nog even op vakantie naar Schotland ofzo). Heb uiteindelijk niet zo’n drukke dag gehad en ik kreeg van James en Hugh ginger ale met Jack Daniel’s. Ik ben aan het einde ook nog met James naar de pub geweest. Ik heb toen een ginger beer genomen. Ginger beer is kruidig en wat zoetig, ze noemen het “bald taste” (moet je van houden, ik vind het in ieder geval lekker). Toen ik op de metro wachtte, begon het ineens heel hard te regen (Barbican station licht net onder de grond maar is niet overdekt) maar de zon scheen nog. Dat zag er heel mooi uit en toevallig had ik mijn digitale camera bij me en heb ik wat foto’s met zoom genomen. Je kan door de regen en de zon bijna niks zien. Toen ik weer thuis kwam, was het rustig. Mijn kamergenoten waren net op een korte vakantie gegaan, dus ik was alleen. Ik kond vanuit het raam een regenboog zien. Ik schopte toen wel per ongeluk een blikje cola omver ,haha. Ik heb snel wat gegeten en ben vervolgens weer met mijn ouders naar the City gegaan. Het was alleen wel jammer dat het koud was en het begon ook nog eens te regen. We hebben maar snel een restaurant opgezocht en daar gegeten. Het was ook alweer droog toen wel weer weg gingen, dus konden we nog even wandelen. We zijn dit keer langs St. Paul’s Cathedral gelopen, echt heel groot. Mijn ouders en ik waren na het lopen moe geworden en hebben besloten om weer terug te gaan.
De volgende dag was het zaterdag, kon alleen niet uitslapen (niet eens zo erg) omdat we vandaag een hoop dingen gingen doen. We hebben vroeg afgesproken, want we zouden in de London Eye. We zijn in de ochtend eerst in de London Eye geweest en we hadden nog niet heel mooi weer, het was nog bewolkt maar je de zicht was wel goed. Het duurt een half uur om rond te gaan en je kan heel ver kijken. Als je ooit in Londen bent is het zeker het geld waard om een ritje te nemen. En pap, de oranje capsule is een marketing ding van de eigenaren (EDF Energy). Na dat half uurtje zijn we een broodje gaan eten lang de Thames. Vervolgens heb ik mijn ouders meegenomen naar het Science Museum, mijn favoriete museum. Ik vond het nog steeds erg interessant en ga vast nog eens een keer er naartoe. Toen we eenmaal klaar waren met rondkijken, was het ook alweer 5 uur en we zijn maar weer terug gegaan. Ik ging met mijn ouders naar mijn station (Warwick Avenue) en ben nog met ze naar mijn appartement gelopen waar ik gedag heb gezegd.
Zondag moesten mijn ouders alweer terug naar Nederland, maar hun vlucht vertrok pas in de middag dus konden we nog wat dingen doen. Gisteren hadden we kaartjes voor the Shard gekocht, het hoogste gebouw in Europa (m.u.v. Rusland). We hadden kaartjes voor half elf en we hadden mazzel, want het was prachtig weer. De zon scheen en er was bijna geen bewolking. Eenmaal in the Shard moesten we eerst door metaaldetectors (net zoals op het vliegveld) en daarna konen we naar de lift. Je moet 2 liften nemen om helemaal boven te komen. Er zijn in totaal liften en sommige zijn zelfs dubbeldekker liften. Het zijn de snelste liften waarin ik ooit ben geweest, ze gaan met een snelheid van 6 meter per seconde (bijna net zo snel als een vliegtuig klimt). De eerste lift doet er maar een halve minuut over om op de 33e verdieping te komen. Dan naar de volgende lift, die gaat naar de 69e verdieping en dan ben je er. Het uitzicht was echt geweldig, beter dan de London Eye. En bovendien blijf je de hele tijd op die hoogte. De 69e verdieping is binnen je ook nog behoorlijk groot. Je kan ook nog naar de 72e verdieping, dan zit je op 244 meter. Deze verdieping is niet helemaal overdekt, er zijn stukken waar geen ramen en dergelijke zitten (dat is met opzet zo gedaan). Je bent dan als het ware buiten. Het waait er ook behoorlijk, maar gelukkig was het niet koud.
Na zo’n 40 minuten zijn we weer naar beneden gegaan en zijn we langs de Tower of Londen gelopen en ook over Tower Bridge. Ik heb mijn ouders ook laten zijn waar ik werk, op zondag was het erg er rustig. Vervolgens zijn we terug gegaan naar het hotel om de bagage te halen. Toen we eenmaal klaar waren om met de metro naar Heathrow te gaan, was er al een uur voorbij gegaan. We moesten bij Earl’s Court overstappen op de Underground naar Heathrow T4. Bij Earl’s Court staat de TARDIS, dat is de tijdmachine en ruimteschip van Doctor Who (het is eigenlijk een telefooncel vanuit waar je de politie kan bellen). Doctor Who is een leuke series die op de site van de BBC kan kijken (iPlayer). Maar goed, we moesten nog wachten, omdat we de Tube naar Terminal 1,2,3 en 4 moesten hebben en je had ook Tube treinen naar Terminal 1,2,3 en 5. Het was nog steeds mooi weer, dus we hadden een mooi uitzicht (toen de Tube boven de grond ging natuurlijk). Na ruim een uur waren we bij Terminal 4. Op Heathrow hebben we nog wat gedronken en toen heb ik afscheid genomen van mijn ouders. Ik ben daarna weer terug gegaan en heb toen nog wat rondgelopen in Londen.
Maandag tot en met vrijdag weer gewerkt en allemaal nieuwe dingen geleerd. Ik ben weer met James een aantal keren naar de pub geweest. Ik heb ook eens Jeremiah Weed geprobeerd, een soort ginger beer. Ik vind het lekker.
Woensdag avond ben ik met twee huisgenoten naar Tower Bridge gegaan. We waren daar nog nooit in het donker geweest en het was mooi om te zien, met al die verlichting.
In het weekend (20 en 21 april) ben ik naar Greenwich gegaan. Het was mooi weer (wordt steeds beter), dus het was leuk om daar rond te kijken. Het voelt niet echt als Londen, het is wat ander gebouwd en wel mooi. Toen besloot ik om met de Emirates Airline te gaan, dat is een kabelbaan die vorig jaar is bebouwd bij de O2. Ik hoefde gelukkig niet in de rij te staan om een kaartje te kopen omdat ik mijn Oyster kaart kon gebruiken, dat was ook nog goedkoper ook. Je zit na een tijdje ook best hoog, heb gelukkig geen last van hoogtevrees. Na het einde ben ik met de DLR terug naar het centrum van Londen gegaan en heb ik rondgewandeld in St. James’ Park. Nadat ik daar wat heb rondgekeken, ben ik weer met zo’n nieuwe bus geweest. Er zijn daar nog niet zo veel van en toevallig zag ik er eentje rijden dus besloot ik mee te gaan. Zo rond acht uur was ik weer thuis.
Zondag was de marathon in Londen, dus dat wilde ik zeker zien. Ik wist niet precies hoe laat die begon. Ik ben ’s ochtends maar naar St. James’ Park gegaan, daar is de finish. Toen ik daar was kwam geloof ik net de eerste vrouwelijke hardloopster over de finish (ik geloof zo rond 1 uur 15 minuten na de start). Ik kon het alleen niet zo goed zien vanwege de hekken die overal stonden (alleen bij St. James’ Park). Ik ging langs de route lopen en het begon na verloop van tijd drukker te worden (meer hardlopers). Het was allemaal erg leuk om te zien en 16.00 uur besloot ik dat het wel weer genoeg was geweest. Ik ben naar Waterloo station gelopen en heb de Tube naar huis genomen.
Zaterdag heb ik voor het eerst in dit jaar tulpen gezien! Ze waren bij Buckinham Palace en ik moest gelijk aan Nederland denken. Het was trouwens ook de laatste dag dat ik en mijn Amerikaanse huisgenoten in ons appartement waren. Mijn huisgenoten moesten op zondag alweer terug naar de VS (een aantal ging nog op vakantie in Europa). Dus ik heb zaterdag middag mijn nieuwe koffer ingepakt. Die was wat groter dan mijn oude dus was het makkelijker om alles in mijn koffer te doen. Ik zag ook nog een hele mooie regenboog vanuit ons appartement. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan zodat we ons nog wat konden voorbereiden. Een huisgenoot was zaterdag middag al weggegaan en die heb ik helaas gemist toen ik weer terug kwam. Een ander was weggegaan nog voordat wij opstonden. Dus waren we met z’n drieën. We hebben nog snel zo’n koffiekoek of zo iets gehaald bij de Café Nero vlak bij ons appartement. Daarna zijn we weer naar ons appartement gegaan en hebben we de laatste dingen gedaan. Toen was het net na 9 uur en we besloten om te gaan. We moesten om 10.00 uur uit het appartement zijn dus we waren mooi op tijd. Het was best vreemd om voor de laatste keer het huis verlaten en ik vond het wel een beetje moeilijk. Toen zijn we met onze spullen naar de bushalte gelopen. Daar hebben David en ik afscheid genomen van Loren, zij ging naar het hotel waar haar ouders verbleven. Wij zijn toen met de bus naar Paddington gegaan en David moest met een andere bus verder. Daar heb ik afscheid genomen van David. Het is wel jammer, want ik mis ze wel (was leuk gezelschap).
Ik ben verder gegaan met de Tube vanaf Paddington en heb een tijdje bij Jubilee Gardens gezeten (dat is tegenover de London Eye). Verder ben ik nog heen en weer gereden met de Tube en om 14.00 uur ben ik naar het nieuwe appartement gegaan. Ik heb nu wel een kleine kamer, maar heb wel gratis internet :). De kamer is ongeveer net zo groot als de slaapkamer die ik mat David deelde en is het enig wat ik heb. Bij Clifton Gardens hadden we, naast de slaapkamers, ook een badkamer, een huiskamer met TV en een keuken. Ik heb heel veel geluk gehad dat ik in zo’n mooi en ruim appartement zat op een prachtige locatie. Persoonlijk vond ik mijn eerste plek beter, je had er een grotere kamer en mijn huisgenoten. Ik moet nu ook met de Northern line naar mijn werk, die is drukker en langzamer dan de Bakerloo. Dat heeft ermee te maken dat deze lijn zo complex is. Je moet je voorstellen, ze hebben twee aftakkingen gemaakt en die komen samen bij Coven Garden. Daar hebben ze de tunnels in een driedubbele knoop gelegd, zodat de trein van beide takken naar 2 verschillende aftakkingen kan.
Ik ben nu al wat meer gewend aan mijn nieuwe locatie en ben ook wat meer gewend aan de kleinere kamer, al mis ik nog steeds mijn oude huisgenoten en ons oude appartement.
Het weekend daarna (4 en 5 mei) heb ik weer allerlei dingen gedaan. Het was Dodenherdenking in Nederland, dat heb je hier niet. Je hebt wel tal van monumenten waar, gelukkig, mensen nog steeds hun eer tonen aan diegenen die hun leven hebben opgeofferd tijdens de tweede wereldoorlog. Ik heb zelf maar mijn eigen twee minuten stilte gehouden. Ik heb de ochtend en middag ervoor nog genoten van het mooie weer en de bomen en platen die nu in bloei staan. Zondag besloot ik dat ik naar het Museum of London Docklands wilde. Londen was niet altijd allemaal gebouwen en hoge torens, waar nu Canary Wharf is, waren vroeger allemaal dokken. Het meest interessante gedeelte was het stuk over de 2e wereld oorlog. Je had eerst een film die je kon bekijken over hoe Londen werd gebombardeerd. Er was in de dokken een brandstofopslagplaats en die werd gebombardeerd en vloog in brand, pas na een week was de brand onder controle. Ze hadden er ook een schuilkelder nagebouwd en die was behoorlijk klein, kleiner dan de metro’s hier :P. Toen heb ik nog wat gezien over de Jubilee Line Extension (gaat door de Docklands). En na zo’n 2,5 uur was ik het hele museum door. Ik vond dit museum ook bijzonder interessant, het is mijn op 1 na favoriete museum (na het Sciense Museum, maar dat weten jullie waarschijnlijk al).
Op zondag ben ik nog met een waterstof bus van Tower Bridge naar Camden Town gegaan. Best leuk, want die bus heeft brandstofcellen en daarom geen motor (wel een elektrische). Het voelt net als een gewone bus, maar hij maakt andere geluiden. Verder heb ik dit weekend nog wat rond gelopen, het was namelijk mooi weer en heb wat rondjes gereden met de Tube wat ook leuk is, want in het weekend is het tenminste niet zo druk als tijdens de spits.
Nou dat was het alweer, ik zal de volgende keer proberen om mijn verslagen wat vaker te schijven.
Cheers,
Mark
Het is nu al weer een maand (!) geleden dat ik mijn laatste verslag schreef, dus leek het me een goed idee om maar eens een nieuwe te maken, haha.
Een paar dagen nadat ik mijn laatste verslag schreef (11 april), kwamen mijn ouders op bezoek. Ik was toen bijna jarig en daarom kwamen ze naar Londen. Nog voordat ze hier kwamen hadden ze aan mij gevraagd of het een goed idee was om een hotel bij Wembley te boeken. Dat is het eigenlijk niet, want Wembley licht in zone 4 (verder dan ik met de Tube ga), dus hebben ze een hotel ik zone 2 geboekt. Ik moet eerst nog werken toen ze op Heathrow aankwamen, maar ik heb ‘s avonds met ze afgesproken. Alleen moesten ze eerst nog uitvogelen hoe hun Oyster kaart precies werkte. Ze hadden nog maar 2 pond er op staan, dus moesten de kaarten worden opgewaardeerd. Mijn vader heeft thuis nog een Tube map van 1978(!), waarbij de Jubilee line nog naar Charing Cross (platform is er nog steeds, maar wordt niet meer gebruikt) eindigde. Niet echt bruikbaar, maar wel leuk. Daarna zijn we naar het centrum gegaan, langs de Elizabeth Tower (iedereen zegt Big Ben, maar dat is de bel) geweest en daarna doorgelopen naar Trafalgar Square. We gingen eten bij Wagamama, een Japans restaurant waar je heel lekker kan eten. Na een tijdje waren we klaar en gingen we nog een biertje drinken in een pub. Toen was het ook alweer half twaalf en gingen we weer terug. Het hotel waar mijn ouders verbleven licht vlak bij ons appartement, dus gingen mijn ouders nog even mij naar mijn station en hebben we elkaar gedag gezegd.
12 april was ik jarig. Het was wel een vrijdag dus ik ging gewoon naar mijn werk. Als ik niet wil werken, dan moet ik dat melden bij de Hanze en dat vinden ze niet zo leuk en daardoor duurt het ook langer voordat ik klaar ben (ik wil nadat ik mijn 100 werkdagen heb afgerond nog even op vakantie naar Schotland ofzo). Heb uiteindelijk niet zo’n drukke dag gehad en ik kreeg van James en Hugh ginger ale met Jack Daniel’s. Ik ben aan het einde ook nog met James naar de pub geweest. Ik heb toen een ginger beer genomen. Ginger beer is kruidig en wat zoetig, ze noemen het “bald taste” (moet je van houden, ik vind het in ieder geval lekker). Toen ik op de metro wachtte, begon het ineens heel hard te regen (Barbican station licht net onder de grond maar is niet overdekt) maar de zon scheen nog. Dat zag er heel mooi uit en toevallig had ik mijn digitale camera bij me en heb ik wat foto’s met zoom genomen. Je kan door de regen en de zon bijna niks zien. Toen ik weer thuis kwam, was het rustig. Mijn kamergenoten waren net op een korte vakantie gegaan, dus ik was alleen. Ik kond vanuit het raam een regenboog zien. Ik schopte toen wel per ongeluk een blikje cola omver ,haha. Ik heb snel wat gegeten en ben vervolgens weer met mijn ouders naar the City gegaan. Het was alleen wel jammer dat het koud was en het begon ook nog eens te regen. We hebben maar snel een restaurant opgezocht en daar gegeten. Het was ook alweer droog toen wel weer weg gingen, dus konden we nog even wandelen. We zijn dit keer langs St. Paul’s Cathedral gelopen, echt heel groot. Mijn ouders en ik waren na het lopen moe geworden en hebben besloten om weer terug te gaan.
De volgende dag was het zaterdag, kon alleen niet uitslapen (niet eens zo erg) omdat we vandaag een hoop dingen gingen doen. We hebben vroeg afgesproken, want we zouden in de London Eye. We zijn in de ochtend eerst in de London Eye geweest en we hadden nog niet heel mooi weer, het was nog bewolkt maar je de zicht was wel goed. Het duurt een half uur om rond te gaan en je kan heel ver kijken. Als je ooit in Londen bent is het zeker het geld waard om een ritje te nemen. En pap, de oranje capsule is een marketing ding van de eigenaren (EDF Energy). Na dat half uurtje zijn we een broodje gaan eten lang de Thames. Vervolgens heb ik mijn ouders meegenomen naar het Science Museum, mijn favoriete museum. Ik vond het nog steeds erg interessant en ga vast nog eens een keer er naartoe. Toen we eenmaal klaar waren met rondkijken, was het ook alweer 5 uur en we zijn maar weer terug gegaan. Ik ging met mijn ouders naar mijn station (Warwick Avenue) en ben nog met ze naar mijn appartement gelopen waar ik gedag heb gezegd.
Zondag moesten mijn ouders alweer terug naar Nederland, maar hun vlucht vertrok pas in de middag dus konden we nog wat dingen doen. Gisteren hadden we kaartjes voor the Shard gekocht, het hoogste gebouw in Europa (m.u.v. Rusland). We hadden kaartjes voor half elf en we hadden mazzel, want het was prachtig weer. De zon scheen en er was bijna geen bewolking. Eenmaal in the Shard moesten we eerst door metaaldetectors (net zoals op het vliegveld) en daarna konen we naar de lift. Je moet 2 liften nemen om helemaal boven te komen. Er zijn in totaal liften en sommige zijn zelfs dubbeldekker liften. Het zijn de snelste liften waarin ik ooit ben geweest, ze gaan met een snelheid van 6 meter per seconde (bijna net zo snel als een vliegtuig klimt). De eerste lift doet er maar een halve minuut over om op de 33e verdieping te komen. Dan naar de volgende lift, die gaat naar de 69e verdieping en dan ben je er. Het uitzicht was echt geweldig, beter dan de London Eye. En bovendien blijf je de hele tijd op die hoogte. De 69e verdieping is binnen je ook nog behoorlijk groot. Je kan ook nog naar de 72e verdieping, dan zit je op 244 meter. Deze verdieping is niet helemaal overdekt, er zijn stukken waar geen ramen en dergelijke zitten (dat is met opzet zo gedaan). Je bent dan als het ware buiten. Het waait er ook behoorlijk, maar gelukkig was het niet koud.
Na zo’n 40 minuten zijn we weer naar beneden gegaan en zijn we langs de Tower of Londen gelopen en ook over Tower Bridge. Ik heb mijn ouders ook laten zijn waar ik werk, op zondag was het erg er rustig. Vervolgens zijn we terug gegaan naar het hotel om de bagage te halen. Toen we eenmaal klaar waren om met de metro naar Heathrow te gaan, was er al een uur voorbij gegaan. We moesten bij Earl’s Court overstappen op de Underground naar Heathrow T4. Bij Earl’s Court staat de TARDIS, dat is de tijdmachine en ruimteschip van Doctor Who (het is eigenlijk een telefooncel vanuit waar je de politie kan bellen). Doctor Who is een leuke series die op de site van de BBC kan kijken (iPlayer). Maar goed, we moesten nog wachten, omdat we de Tube naar Terminal 1,2,3 en 4 moesten hebben en je had ook Tube treinen naar Terminal 1,2,3 en 5. Het was nog steeds mooi weer, dus we hadden een mooi uitzicht (toen de Tube boven de grond ging natuurlijk). Na ruim een uur waren we bij Terminal 4. Op Heathrow hebben we nog wat gedronken en toen heb ik afscheid genomen van mijn ouders. Ik ben daarna weer terug gegaan en heb toen nog wat rondgelopen in Londen.
Maandag tot en met vrijdag weer gewerkt en allemaal nieuwe dingen geleerd. Ik ben weer met James een aantal keren naar de pub geweest. Ik heb ook eens Jeremiah Weed geprobeerd, een soort ginger beer. Ik vind het lekker.
Woensdag avond ben ik met twee huisgenoten naar Tower Bridge gegaan. We waren daar nog nooit in het donker geweest en het was mooi om te zien, met al die verlichting.
In het weekend (20 en 21 april) ben ik naar Greenwich gegaan. Het was mooi weer (wordt steeds beter), dus het was leuk om daar rond te kijken. Het voelt niet echt als Londen, het is wat ander gebouwd en wel mooi. Toen besloot ik om met de Emirates Airline te gaan, dat is een kabelbaan die vorig jaar is bebouwd bij de O2. Ik hoefde gelukkig niet in de rij te staan om een kaartje te kopen omdat ik mijn Oyster kaart kon gebruiken, dat was ook nog goedkoper ook. Je zit na een tijdje ook best hoog, heb gelukkig geen last van hoogtevrees. Na het einde ben ik met de DLR terug naar het centrum van Londen gegaan en heb ik rondgewandeld in St. James’ Park. Nadat ik daar wat heb rondgekeken, ben ik weer met zo’n nieuwe bus geweest. Er zijn daar nog niet zo veel van en toevallig zag ik er eentje rijden dus besloot ik mee te gaan. Zo rond acht uur was ik weer thuis.
Zondag was de marathon in Londen, dus dat wilde ik zeker zien. Ik wist niet precies hoe laat die begon. Ik ben ’s ochtends maar naar St. James’ Park gegaan, daar is de finish. Toen ik daar was kwam geloof ik net de eerste vrouwelijke hardloopster over de finish (ik geloof zo rond 1 uur 15 minuten na de start). Ik kon het alleen niet zo goed zien vanwege de hekken die overal stonden (alleen bij St. James’ Park). Ik ging langs de route lopen en het begon na verloop van tijd drukker te worden (meer hardlopers). Het was allemaal erg leuk om te zien en 16.00 uur besloot ik dat het wel weer genoeg was geweest. Ik ben naar Waterloo station gelopen en heb de Tube naar huis genomen.
Zaterdag heb ik voor het eerst in dit jaar tulpen gezien! Ze waren bij Buckinham Palace en ik moest gelijk aan Nederland denken. Het was trouwens ook de laatste dag dat ik en mijn Amerikaanse huisgenoten in ons appartement waren. Mijn huisgenoten moesten op zondag alweer terug naar de VS (een aantal ging nog op vakantie in Europa). Dus ik heb zaterdag middag mijn nieuwe koffer ingepakt. Die was wat groter dan mijn oude dus was het makkelijker om alles in mijn koffer te doen. Ik zag ook nog een hele mooie regenboog vanuit ons appartement. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan zodat we ons nog wat konden voorbereiden. Een huisgenoot was zaterdag middag al weggegaan en die heb ik helaas gemist toen ik weer terug kwam. Een ander was weggegaan nog voordat wij opstonden. Dus waren we met z’n drieën. We hebben nog snel zo’n koffiekoek of zo iets gehaald bij de Café Nero vlak bij ons appartement. Daarna zijn we weer naar ons appartement gegaan en hebben we de laatste dingen gedaan. Toen was het net na 9 uur en we besloten om te gaan. We moesten om 10.00 uur uit het appartement zijn dus we waren mooi op tijd. Het was best vreemd om voor de laatste keer het huis verlaten en ik vond het wel een beetje moeilijk. Toen zijn we met onze spullen naar de bushalte gelopen. Daar hebben David en ik afscheid genomen van Loren, zij ging naar het hotel waar haar ouders verbleven. Wij zijn toen met de bus naar Paddington gegaan en David moest met een andere bus verder. Daar heb ik afscheid genomen van David. Het is wel jammer, want ik mis ze wel (was leuk gezelschap).
Ik ben verder gegaan met de Tube vanaf Paddington en heb een tijdje bij Jubilee Gardens gezeten (dat is tegenover de London Eye). Verder ben ik nog heen en weer gereden met de Tube en om 14.00 uur ben ik naar het nieuwe appartement gegaan. Ik heb nu wel een kleine kamer, maar heb wel gratis internet :). De kamer is ongeveer net zo groot als de slaapkamer die ik mat David deelde en is het enig wat ik heb. Bij Clifton Gardens hadden we, naast de slaapkamers, ook een badkamer, een huiskamer met TV en een keuken. Ik heb heel veel geluk gehad dat ik in zo’n mooi en ruim appartement zat op een prachtige locatie. Persoonlijk vond ik mijn eerste plek beter, je had er een grotere kamer en mijn huisgenoten. Ik moet nu ook met de Northern line naar mijn werk, die is drukker en langzamer dan de Bakerloo. Dat heeft ermee te maken dat deze lijn zo complex is. Je moet je voorstellen, ze hebben twee aftakkingen gemaakt en die komen samen bij Coven Garden. Daar hebben ze de tunnels in een driedubbele knoop gelegd, zodat de trein van beide takken naar 2 verschillende aftakkingen kan.
Ik ben nu al wat meer gewend aan mijn nieuwe locatie en ben ook wat meer gewend aan de kleinere kamer, al mis ik nog steeds mijn oude huisgenoten en ons oude appartement.
Het weekend daarna (4 en 5 mei) heb ik weer allerlei dingen gedaan. Het was Dodenherdenking in Nederland, dat heb je hier niet. Je hebt wel tal van monumenten waar, gelukkig, mensen nog steeds hun eer tonen aan diegenen die hun leven hebben opgeofferd tijdens de tweede wereldoorlog. Ik heb zelf maar mijn eigen twee minuten stilte gehouden. Ik heb de ochtend en middag ervoor nog genoten van het mooie weer en de bomen en platen die nu in bloei staan. Zondag besloot ik dat ik naar het Museum of London Docklands wilde. Londen was niet altijd allemaal gebouwen en hoge torens, waar nu Canary Wharf is, waren vroeger allemaal dokken. Het meest interessante gedeelte was het stuk over de 2e wereld oorlog. Je had eerst een film die je kon bekijken over hoe Londen werd gebombardeerd. Er was in de dokken een brandstofopslagplaats en die werd gebombardeerd en vloog in brand, pas na een week was de brand onder controle. Ze hadden er ook een schuilkelder nagebouwd en die was behoorlijk klein, kleiner dan de metro’s hier :P. Toen heb ik nog wat gezien over de Jubilee Line Extension (gaat door de Docklands). En na zo’n 2,5 uur was ik het hele museum door. Ik vond dit museum ook bijzonder interessant, het is mijn op 1 na favoriete museum (na het Sciense Museum, maar dat weten jullie waarschijnlijk al).
Op zondag ben ik nog met een waterstof bus van Tower Bridge naar Camden Town gegaan. Best leuk, want die bus heeft brandstofcellen en daarom geen motor (wel een elektrische). Het voelt net als een gewone bus, maar hij maakt andere geluiden. Verder heb ik dit weekend nog wat rond gelopen, het was namelijk mooi weer en heb wat rondjes gereden met de Tube wat ook leuk is, want in het weekend is het tenminste niet zo druk als tijdens de spits.
Nou dat was het alweer, ik zal de volgende keer proberen om mijn verslagen wat vaker te schijven.
Cheers,
Mark
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
